|
Boekpresentatie
|

|
JOURE
,,Inzicht krijgen in het leven van een huisarts en laten zien wat een mooi beroep het is,” dat wil Evert den Drijver de lezers van zijn boek laten ervaren. De presentatie was op 22 april bij Boekhandel Holtrop.
Proloog
Ben ik het zelf ? Ben ik het die dat ongeluk kreeg? Naarmate het langer geleden is, denk ik steeds vaker dat het een verhaal is, dat ik het ergens gehoord heb, dat het niet mij is overkomen maar een ander. De tractor komt van links, rijdt hard, geeft geen richting aan. Ik stuur mijn racefiets wat naar rechts. Ga tegen het gras aanrijden. Ik zie roterende assen op mij afkomen, weet dat hij mij gaat raken. Toch jammer, te vroeg, denk ik nog. Ik lig op de grond. Een man heeft mij kennelijk herkend. Hij zegt: “Dok, zal ik je been dichtdrukken, ’t bloedt nogal.”
“Doe maar”, zeg ik. “Bel maar 112”, zeg ik tegen de bestuurder van de tractor,
een patiënt van mij. “Zeg maar A1, ’t bot steekt eruit.” Hij doet het. “Ja, A1”, zegt hij. “Dokter zelf zegt dat.” Oh ja, dokter zelf, dat ben ik. De dag na mijn ongeval lig ik frisgewassen in het ziekenhuisbed. Om mijn linkerbeen zit, met een aantal boorgaten, een stellage vast. Ik voel niks, ben zo stoned als een garnaal. De traumachirurg komt binnen en bekijkt mijn been. “Het ziet er goed uit”, zegt hij, “je linkerbeen zal wel altijd twee centimeter korter blijven dan je rechter.” Nou, als dat alles is. “Wanneer kan ik weer lopen?”, vraag ik. Het is dertien maart. “Dit jaar niet”, is zijn antwoord. Ik laat een traantje, wetend dat ik niet meer in de praktijk zal werken. Ik heb altijd met veel plezier op de huisartsenpost gewerkt. Ik had er maar af en toe dienst. Daarvoor werkte ik als huisarts vanuit huis met de partner als achterwacht. Altijd dienst. Zo’n beetje alles heb ik voorbij zien komen als voltijds solist met het volledige pakket. Verloskunde, consultatiebureau, straatongevallen en nacht- en weekenddiensten. De veranderingen in het huisartsenvak zijn niet onopgemerkt aan me voorbijgegaan. Eigenaardige voorvallen, vreemde gebeurtenissen en verrassende ontmoetingen ook. Ik was met veel plezier huisarts in Joure.
|